Της άρεσαν οι μπαλάντες και εκείνος έδινε τον καλύτερο εαυτό του. Έπαιζε για εκείνη. Για να τη γιατρέψει και για να τη γνωρίσει. Τόσες πλευρές της του ήταν απροσπέλαστες. Έχει και η φαντασία τα όριά της. Πώς μοιάζει άραγε μια πολιτεία σε κατάσταση πολιορκίας; Μια πιτσιρίκα κουλουριασμένη πλάι στο πτώμα του μπαμπά της; Και πού οδηγεί μια μάχη με αρουραίους για ό,τι απόμεινε από ένα ψόφιο αγαπημένο σκυλί;
Είχε απωθήσει την κόλαση στο βαθύ πηγάδι της μνήμης της.
Το λάθος της ήταν που πίστεψε πως οι βάρβαροι λεηλατούν μόνο εμπόλεμες χώρες.
[...]
Εκείνη θα μπορούσε να κρατά κακία σε όλους.
Πού ήταν όλοι όταν γινόταν ο κατακλυσμός; Εκείνοι που δεν ήξεραν, εκείνοι που δε ρωτούσαν για να μάθουν, οι αφελείς, οι ανέμελοι, οι αθώοι, ένοχοι λόγω αμέλειας και ελαφρότητας. Και μετά όλοι εκείνοι που ήξεραν και δεν ήθελαν να ξέρουν και απέστρεφαν επιδεικτικά το βλέμμα, κοιτούσαν τις μύτες των παπουτσιών τους, το μικρόκοσμό τους, το δικό τους πιάτο στο τραπέζι, το στεγαστικό δάνειο, το επόμενο Σαββατοκύριακο στη Ρώμη, εκείνοι που έκλειναν τα μάτια, τ' αυτιά και τη μύτη. Ανάμεσα στην περιφρόνηση και στην άγνοια, στην αδιαφορία και στη λιγοψυχία, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Ηνωμένα Έθνη: Ενωμένα από τι; Από ποιον;
Μες τη νύχτα, ένα μοναχικό αμάξι διασχίζει τους άδειους, σαν μετά από αποκάλυψη, δρόμους του Παρισιού. Σ’ αυτό το Peugeot 404, ένα αυτοκίνητο που φέρει τα διακριτικά των Παριζιάνικων ταξί και του οποίου η σκουριά και η ρετρό αισθητική προδίδουν την ηλικία του η οποία έχει περάσει προ πολλού αυτή της απόσυρσης, δύο ιδιότυποι και ετερόκλητοι άντρες, αυτόκλητοι βιτζιλάντιδες, προτώτυποι ντετέκτιβ.
Ένας πιανίστας μάγος και ένας καρτεσιανός ταξιτζής. Ο Μίστερ και ο Μπόμπ, δύο άντρες συνδεδεμένοι με μια φιλία σφυριλατημένη πάνω στην κοινή τους λατρεία για την Τζαζ, με τον πρώτο να είναι βιρτουόζος πιανίστας, δεύτερης γενιάς μετανάστης και βαθιά ερωτευμένος, ενώ ο δεύτερος, που όπως το γερασμένο του Peugeot 404 έχει περάσει και αυτός τα συντάξιμα χρόνια, είναι πρώην καθηγητής φιλόσοφίας της Σορβόννης και νυν ταξιτζής που αναζητά το νόημα στους σκονισμένους δρόμους του Παρισιού.
Οι δύο τους ψάχνουν το παρελθόν ενός φαντάσματος· του ίδιου φαντάσματους με το οποίο είναι ακόμη ερωτευμένος ο Μίστερ. Σκαλίζουν το παρελθόν της Βέρα, της νεαρής προσφυγοπούλας του Γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, η οποία λάτρευε την μουσική του Μίστερ και που ανάμεσα τους υπήρξε μια απροσδιόριστη έλξη που δεν πρόλαβε να ανθίσει και να ξεπεράσει ποτέ το πλατωνικό, γιατί, η κοπέλα δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο: την κάψανε ζωντανή. Η αδιάφορη αστυνομική έρευνα σύντομα την κατέταξε σε ένα από τα πολλά δίκτυα ναρκωτικών της πόλης και απέδωσε το έγκλημα σε δύο περίεργα πρόθυμα να συλληφθούν βαποράκια. Αποκλείεται η αθώα Βέρα να ήταν μπλεγμένη σε ένα τέτοιο δίκτυο. Οι δύο επιβάτες του Peugeot 404 ξέρουν ότι αυτό είναι ψέμα, και σκοπεύουν με την άτσαλη τους έρευνα να αποκαλύψουν την αλήθεια.
Μια έρευνα που θα τους φέρει αντιμέτωπους με Σλάβους βαρόνους των ναρκωτικών αλλά και με ηθικούς αυτουργούς στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας.
Μπλε νότες σε κόκκινο φόντο, ένα εξαιρετικό νουάρ μυθιστόρημα, γραμμένο από το Γάλλο Marcus Malte, που υπόσχεται να ταξιδέψει τον αναγνώστη στο πάντα γοητευτικό Παρίσι υπό τους ήχους της Τζαζ. Οι αντισυμβατικοί πρωταγωνιστές με την άτσαλη ερασιτεχνική ερευνά τους και τους απροσδόκητους συμμάχους που θα συναντήσουν, η αφήγηση που διανθίζεται με φιλοσοφικούς υποτόνους που συμπληρώνονται από την συχνά λυρική γραφή του Malte, και τέλος η πρόσφατη, σκοτεινή ιστορία του Γιουγκοσλαβικού εμφυλίου και των αιματοβαμμένων Βαλκανικών έριδων, είναι στοιχεία που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα, συχνά μελαγχολικό όπως ο ήχος του σαξοφώνου σε κάποιο υποφωτισμένο Παριζιάνικο μπαρ, μα τόσο χορταστικό νουάρ.