Τα οχτώ βουνά

Μια ιστορία ενηλικίωσης και αντρικής φιλίας με φόντο τις Ιταλικές Άλπις

Nov 4, 2024

Literary fiction

Ίσως να ζούσαμε στ' αλήθεια με τον Μπρούνο μέσα στο όνειρο του πατέρα μου. Είχαμε ξαναβρεθεί σε μία παύση της ζωής του ο καθένας: εκείνη που βάζει τέλος σε μια ηλικία και προηγείται μιας άλλης, παρότι αυτό έμελλε να το καταλάβουμε μόνο αργότερα. Από την μπάρμα βλέπαμε τα γεράκια να τριγυρίζουν πιο χαμηλά, τις μαρμότες σε επιφυλακή στην είσοδο της φωλιάς τους. Διακρίναμε κάνα-δυο ψαράδες, κάθε τόσο, κάτω στη λίμνη, και κάναν πεζοπόρο, εκείνοι όμως δε σήκωναν τα μάτια να μας δουν, κι εμείς δεν κατεβαίναμε να χαιρετήσουμε. Περιμέναμε να φύγουν όλοι για να κάνουμε μια βουτιά τα απομεσήμερα του Αυγούστου. Το νερό της λίμνης ήταν κρύσταλλο και συναγωνιζόμασταν ποιος θα μείνει μέσα πιο πολλή ώρα, προτού βγούμε έξω τρέχοντας στα λιβάδια, ώσπου το αίμα ξανάρχιζε να κυκλοφορεί στις φλέβες. Είχαμε κι εμείς καλάμι ψαρέματος, ένα απλό ραβδί κι ένα αγκίστρι με το οποίο κατά καιρούς κατάφερνα να πιάσω κάτι, χρησιμοποιώντας ακρίδες για δόλωμα. Τότε, στο δείπνο, είχαμε πέστροφες ψητές στα κάρβουνα και κόκκινο κρασί. Καθόμασταν πίνοντας μπροστά στη φωτιά μέχρι που σκοτείνιαζε.

Ο Πιέτρο είναι ένα αγόρι που μεγαλώνει στο μεταπολεμικό Μιλάνο της δεκαετίας το ‘70. Η μητέρα του είναι οικογενειακή σύμβουλος και χαρακτηρίζεται από μια εξωστρεφή ενσυναίσθηση, ενώ ο πατέρας του, χημικός στο επάγγελμα, είναι τύπος κλειστός και μουντρούχος, σκοτεινός και γοητευτικός, ένας άνθρωπος που ελάχιστα αφήνει να φανούν πέρα από τα προφανή.

Δύο ανόμοιοι άνθρωποι που τους ένωσε το πάθος του για τα βουνά: γνωρίστηκαν στα βουνά, ερωτεύτηκαν στα βουνά και μάλιστα παντρεύτηκαν στα ρίζα των Τριών Κορυφών του Λαβαρέντο. Πλέον, ο επίπεδος ορίζοντας της πόλης τους γεμίζει λύπη και έτσι, όταν ένα καλοκαίρι παρουσιάζεται η ευκαιρία την αρπάζουν και μετοικούν για την διάρκεια των διακοπών στο μικρό χωριουδάκι Γκράνα, στα ριζά του Μόντε Ρόζα στις Ιταλικές Άλπεις.

Όπως και οι γονείς του, ο μικρός Πιέτρο μαγεύεται από την άγρια και ελεύθερη ομορφιά των κακοτράχειλων βουνών και ξεκινά χωρίς καθυστέρηση να εξερευνεί το σχεδόν ερειπωμένο μικρό χωριό της Γκράνα και τα γύρω δάση. Σύντομα θα γνωρίσει τον Μπρούνο, ένα αγόρι στην ηλικία του, από τους λίγους κατοίκους που μένουν πλέον στο χωριό. Αυτό και τα επόμενα καλοκαίρια, οι δύο τους θα γίνουν στενο φίλοι, θα χαθούν σε κακοτράχαλα μονοπάτια, θα ψάξουν εγκαταλειμμένα σπίτια και θα επισκεφθούν αλπικά βοσκοτόπια· θα επισκεφθούν ακόμη και τις πάντα χιονισμένες κορυφές των βουνών οι οποίες στεφανώνουν το τοπίο, μαζί με τον πατέρα του Πιέτρο που θα τους μάθει τα μυστικά των βουνών και των μονοπατιών τους.

Με την ενηλικίωση να πλησιάζει ο Πιέτρο θα απομακρυνθεί από τα βουνά, από τον πατέρα του και την γλυκόπικρη σχέση τους, αλλά και από τον Μπρούνο με τον οποίο έχουν κρατήσει μια σταθερή και δυνατή φιλία, για να εξερευνήσει τον κοσμο και να βρει τον εαυτό του. Χρόνια αργότερα, μια κληρονομιά θα το κάνει να επιστρέψει στην Γκράνα, όπου θα ξανασυναντήσει τον παιδικό του φίλο ο οποίος έχει ακολουθήσει τελείως διαφορετικό μονοπάτι στην ζωή του.

Σύμφωνα με κάποιους βουδιστικούς μύθους που συναντά κανείς στο Θιβέτ, ο κόσμος μπορεί να απεικονιστεί ως ένα κεντρικό μεγάλο βουνό κυκλωμένο από οχτώ μικρότερα, με το κεντρικό βουνό να συμβολίζει το σπίτι και τα υπόλοιπα το ταξίδι αναζήτησης του εαυτού. Από αυτό το μύθο αντλεί ο βραβευμένος Ιταλός συγγραφέας Πάολο Κονιέτι τον τίτλο του βιβλίου του, Τα οχτώ βουνά. Πρόκειται για μια γλυκόπικρη ιστορία ενηλικίωσης, μια ιστορία φιλίας, μια ιστορία για την αιώνια προσπάθεια των αγοριών να προσπεράσουν τους πατεράδες τους, κάνοντας συχνά κύκλο και γυρίζοντας στο τέλος στο σπίτι.

Το βιβλίο, καλογραμμένο και αφηγηματικά ευθύ, έχει κάτι το αρχετυπικό, κάτι που συναντά κανείς σε βιβλία όπως στα Ψηλά Βουνά του Ζαχαρία Παπαντωνίου ή στην Ψίχα εκείνου του καλοκαιριού του Ζουργού, αλλά πολλαπλασιασμένο και μεταφερόμενο στην ενήλικη του έκδοχη: την δυνατή φιλία που νικά τον χρόνο. Κρύβει μέσα του μοναδικές εικόνες από στενά μονοπάτια χαμένα μέσα σε άγριες χαράδρες, απάτητες κορυφές και βουκολικά χωριά, εικόνες που θα μιλήσουν πιο εύκολα σε αυτούς που έχουν περιπλανηθεί σε παρόμοιους τόπους, όπως σίγουρα έχει κάνει ο συγγραφέας, που δεν μεταφέρει πρώτη φορά τον αναγνώστη στις ψηλές κορυφές της βορειοδυτικής Ιταλίας έχοντας ξαναγράψει βιβλία με παρόμοια θεματική.

Από τα παιδικά καλοκαίρια στην Ενηλικίωση, τα Οχτώ βουνά είναι ένας ύμνος για την φιλία αλλά και για τα βουνά. Ένα ευχάριστο και καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο έχει μεταφερθεί με επιτυχία και στην μεγάλη οθόνη όπου και απέσπασε μάλιστα το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Καννών.

Από τις εκδόσεις Πατάκη.

Ο αχός και το πάθος Μάτια σου έδωσα κι εσύ κοίταξες το σκοτάδι

Πάολο Κονιέττι