Κόκκινο σκυλί, κόκκινο σκυλί

“Ο πατέρας δεν ήταν παρά μικρό παιδί όταν άρχισε να περιπλανιέται στη σαβάνα. Εκείνο το καλοκαίρι βρέθηκε στους νότιους πρόποδες των λόφων κοντά στο Πίντσερ Κρικ όπου έμεινε λιγότερο από χρόνο σε μια παρατημένη χορταρένια παράγκα με μία γυναίκα Μετίς και το μωρό της, η γυναίκα ένα αλλόκοτο είδος μητέρας, η γλώσσα της ένα μείγμα από διαλέκτους στόνι και τσιπέουα με γαλλικά. Όταν έφυγε, έκλεψε το πρώτο του άλογο από ένα ράντσο κοντά στο οχυρό Μακλίοντ και ταξίδεψε ανατολικά εγκαταλείποντας τις ανοιξιάτικες καταιγίδες για να φτάσει στους λόφους Σάιπρες όπου δούλεψε σε κτήματα και σταροχώραφα στο Τρίγωνο του Πάλισερ. Αδιαφορούσε για τα σύνορα, Σασκάτσουαν και Αλμπέρτα, Βόρεια και Νότια Ντακότα, Μοντάνα, Άινταχο και Ουάσινγκτον, στο μυαλό του ήταν όλες μία και μόνη χώρα. Πίστευε ότι δεν ανήκε αποκλειστικά σε ένα μέρος. Ήταν περιπλανώμενος και σπίτι του ήταν το πουθενά. Όταν ήταν δεκαπέντε, κρύφτηκε σε μια σπηλιά στο Μπιγκ Μάντι στα Μπάντλαντς, στοιβάζοντας θαμνόκλαδα και αλιφασκιές για να εμποδίζει τους θυελλώδεις ανέμους. Έζησε εκεί ένα χειμώνα, σκοτώνοντας λύκους με μια κλεμμένη καραμπίνα Ένφιλντ, πουλώντας τα δέρματα στη Χάβερ. Την άνοιξη προχώρησε…”