Ξυπνητήρια κουδούνισαν αχνά. Το δημοτικό ρολόι βρόντηξε. Πουλιά αναπήδησαν από τα δέντρα, σα να ρίχτηκε ένα δίχτυ από το χέρι του, και τραγούδησαν. Ο Ντάγκλας, σωστός μαέστρος ορχήστρας, έδειξε προς τον ανατολικό ουρανό.
Ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει.
Δίπλωσε τα χέρια του και χαμογέλασε με το χαμόγελο ενός μάγου. Μάλιστα κύριε, σκέφτηκε, όλοι πηδάνε πάνω, όλοι τρέχουν όταν βάζω την φωνή. Θα έχουμε μια εξαιρετική εποχή.
Κοίταξε την πόλη χτυπώντας μια τελευταία φορά μεταξύ τους τα δάχτυλα του.
Πόρτες άνοιξαν με κρότο· άνθρωποι ξεμύτισαν.
Το Καλοκαίρι του 1928 μόλις ξεκίνησε.
Είναι μερικά βιβλία, ετερόκλητα και διαφορετικών ειδών, που καταφέρνουν να μιλήσουν σε τόσο προσωπικό επίπεδο στον αναγνώστη, που του γίνονται σχεδόν βιώματα. Και αν η θεματική είναι το καλοκαίρι, όχι τόσο σαν εποχή αλλά περισσότερο σαν αίσθηση και ανάμνηση, τότε για τον γράφων και ίσως και για μερίδα αναγνωστών με παρόμοιες εμπειρίες, βιβλία που ζωγραφίζουν το πορτρέτο αυτής της ανεμελιάς εποχής, είναι αυτά που όπως για παράδειγμα Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού του Ζουργού, Τα ψηλά βουνά του Παπαντωνίου, Το φεγγάρι και οι φωτιές του Τσέζαρε Παβέζε. Βιβλία που παρά την διαφορετική τους θεματολογία, έχουν σαν κοινό παρονομαστή την εξιδανικευμένη, χάρη στον χρόνο που έχει μεσολαβήσει από την παιδική/εφηβική ηλικία, ανάμνηση περασμένων καλοκαιριών και τόπων.
Ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των βιβλίων που “βρωμάνε” καλοκαίρι έχει και το βιβλίο του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Ρέι Μπράντμπερι, το Dandelion Wine (Κρασί από Πικραλίδα) που εσχάτως επανεκδόθηκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Άγρα ως Το κρασί του θέρους. Ο συγγραφέας, αν και ιδιαίτερα γνωστός για τις, επιστημονικής φαντασίας ιστορίες του όπως το Φαρενάιτ 451, στην πλούσια συγγραφική του καριέρα έχει καταπιαστεί με επιτυχία, σχεδόν με κάθε είδος. Γεννημένο από μια προγενέστερη μικρού μήκους ιστορία, το Κρασί του θέρους, ανήκει σε μια ημιαυτοβιογραφική σειρά non-fiction βιβλίων (Dandelion Wine,Farewell Summer,Something Wicked This Way Comes,Summer Morning, Summer Night), με την οποία ο Μπράντμπερι μας μεταφέρει στην φανταστική πόλη Γκρην Τάουν, που είναι βασισμένη στη γενέτειρά του, την μικρή πόλη Ουωκήγκαν του Ιλινόις, και μας διηγείται τις περιπέτειες του νεαρού alter-ego του, του Ντάγκλας Σπώλντινγκ.
Κρασί από πικραλίδες.
Οι λέξεις ήταν καλοκαίρι πάνω στην γλώσσα. Το κρασί ήταν καλοκαίρι αιχμαλωτισμένο και πωματισμένο…
Για τον δωδεκάχρονο Ντάγκλας, τον μικρότερο αδερφό του Τομ και τους ανέμελους συνομηλίκους τους, το καλοκαίρι του ‘28 στην Γκρην Τάουν είναι σκέτο συναίσθημα· “πόσα παγωτά, πόσα μπάνια”, πόσα θαυμαστά νέα πράγματα μπορεί να αποκαλύψει το παιδικό βλέμμα μέσα σε ένα καλοκαίρι; Τα παιδιά βιώνουν τα πάντα πιο έντονα, είτε είναι κάτι χαρούμενο όπως η απόκτηση ενός νέου ζευγαριού καλοκαιρινών πάνινων παπουτσιών, είτε είναι η κάτι λυπητερό όπως η μόνιμη μετακόμιση ενός καλού φίλου. Ρουφάνε την κάθε στιγμή και την εμφιαλώνουν στο μυαλό τους ως ανάμνηση, όπως εμφιαλώνει ο παππούς του Ντάγκλας το κρασί που αποστάζει από πικραλίδες κάθε Ιούνη.
Παρά την ηλικία του Ντάγκλας και την ανάλαφρη θεματολογία, το βιβλίο είναι ιδιαίτερα όριομο. Παράλληλα με τη καλοκαιρινή ζωή των παιδιών, ο Μπράντμπερι μας χαρίζει μια κλεφτή ματιά στις ζωές και των υπόλοιπων κατοίκων της Γκρην Τάουν. Χειμερικές μηχανές της ευτυχίας, ερωτικά ειδύλλια που ανθίζουν στα πιο απροσδόκητα μέρη, μικροαστικές ανησυχίες, ένας περιπλανώμενος δολοφόνος γυναικών που ζεις στην ρεματιά, ιστορίες ετοιμοθάνατων βετεράνων· ο συγγραφέας μας αποκαλύπτει τις πιο μύχιες σκέψεις των ενήλικων του Γκρην Τάουν, τα θέλω, τα πρέπει και τα γιατί τους, δίνοντας στο βιβλίο μια πιο ενήλικη νότα και δίνοντας διαφορετικό χαρακτήρα στο βιβλίο ανάλογα με την ηλικία του αναγνώστη.
Από τις λαμπρές μέρες του Ιούνη ως τα μελαγχολικά απογεύματα στα τέλη Αυγούστου, ο Ρέι Μπράντμπερι διηγείται το καλοκαίρι ενός δωδεκάχρονου και μέσα από αυτό σκιαγραφεί και ψηλαφίζει τα καλοκαίρια που βρίσκονται στο παρελθόν όλων μας. Ένα ενίοτε γλυκόπικρο βιβλίο με απροσδόκητο βάθος που αποκαλύπτει το συγγραφικό βάρος του δημιουργού του και που καταναλώνεται καλύτερα κάποιο Αυγουστιάτικο απόγευμα.