Στο όμορφο μεσογειακό νησί της Σικελίας, στην φανταστική, μικρή και γραφική πόλη της Βιγκάτα, ο ιδιότροπος, εκκεντρικός αλλά αποτελεσματικός αστυνόμος Σάλβο Μονταλμπάνο έρχεται αντιμέτωπος με μια υπόθεση αρκετά διαφορετική από αυτές που έχει συνηθίσει, όταν ένας οργισμένος συνταξιούχος μπαίνει στο επενδυτικό γραφείο “Βασιλιάς Μίδας”, του λογιστή Εμανουέλε Γκαργκάνο και απειλεί με φονικό κρατώντας όπλο. Απειλεί την υπάλληλο του λογιστή, καθώς τα ίχνη εδώ και μερικές βδομάδες αγνοούνται, μαζί με τις οικονομίες του οπλισμένου συνταξιούχου αλλά και των υπόλοιπων εύπιστων επενδυτών που τον εμπιστεύτηκαν. Μια οικονομική υπόθεση που θυμίζει ύποπτα ponzi scheme και λίγο από ελληνικό χρηματιστήριο των 90s.
Ο Μονταλμπάνο, αποτρέπει το φονικό ηρεμώντας τον συνταξιούχο, ενημερώνεται για την υπόθεση που μέχρι τότε ερευνούσε ο αστυνόμος Γκουαρνόττα από το αστυνομικό τμήμα της Μοντελούζα και άτυπα, καθώς το αστυνομικό τμήμα της Βιγκάτα αντιμετωπίζει την δυσμένεια του αστυνομικού διοικητή της περιφέρειας λόγω φημών περί αναρχίας και ανορθόδοξων τακτικών, αναλαμβάνει να βρει τι πραγματικά συνέβη στο Γκαργκάνο, που όλοι πιστεύουν ότι απολαμβάνει την λεία του στις “θάλασσες του νότου”. Όλοι εκτός από τον Μονταλμπάνο που κάτι δεν του κολλάει και σύντομα θα ανακαλύψει ότι η εξαφάνιση του απατεώνα λογιστή είναι πιο πολύπλοκη από τι φαίνεται.
Το Άρωμα της Νύχτας, η έκτη περιπέτεια του αστυνόμου Σάλβο Μονταλμπάνο που έγραψε ο αξέχαστος Αντρέα Καμιλλέρι, έχει όλα εκείνα τα συστατικά που έκαναν τον ήρωα του να αγαπηθεί από τόσο από το Ιταλικό αλλά και το διεθνές κοινό. Έχει τον μεσογειακό αέρα που του χαρίζει το Σικελικό τοπίο (οι άνθρωποι - το περιβάλλον - η κουζίνα), μια φαινομενικά απλή αστυνομική υπόθεση που αποδεικνύεται πολύπλοκη και με κοινωνικές προεκτάσεις, δευτεραγωνιστές που μένουν αξέχαστοι και τέλος, έναν πρωταγωνιστή, που άλλοτε τρυφερός και συμπονετικός, άλλοτε αναίσθητος και καυστικά σαρκαστικός, μα πάντα διορατικός θα εξιχνιάσει την υπόθεση χάρη στο ανεπαίσθητο, για πολλούς, άρωμα της νύχτας αλλά και σε ένα μικρό διήγημα το Φώκνερ.
Απολαυστικό, διορατικό και διασκεδαστικό. Και σίγουρα το πιο αστείο βιβλίο της σειράς ως τώρα. Γιατί αν δεν είναι αστεία η σκηνή όπου ο Μονταλμπάνο βανδαλίζει μια νεόκτιστη βίλα που έχει χτιστεί στην θέση της αγαπημένης του, σαρακινής ελιάς, τότε δεν ξέρω τι είναι.