Παρανταϊς

Στην πολιτεία Βερακρούζ στο Μεξικό, στον οικισμό Πάρανταϊς, ένα πολυτελές ιδιωτικό συγκρότημα κατοικιών από αυτά που απευθύνονται σε κείνους που έχουν πολλά, χτισμένο με χαρακτηριστικό λατινοαμερικάνικο (και ίσως όχι μόνο) τρόπο δίπλα στα ταπεινά σπίτια αυτών που δεν έχουν τίποτα, δύο απροσάρμοστοι νέοι συναντιούνται στο μισοσκόταδο.

Ο Φράνκο Ανδράδε, είναι ο παχύσαρκος, μαλθακός και κακομαθημένος εγγονός δύο κατοίκων του οικισμού Πάρανταϊς. Εθισμένος στο πορνό αποκτά μια άρρωστη έλξη για την γειτόνισσα του, την “σύζυγο-τρόπαιο” ενός πλούσιου τηλεπαρουσιαστή· έχοντας αποβληθεί από το σχολείο, περνά την μέρα του ενώ φαντασιώνεται εμμονικά ότι αποπλανεί, με κάθε μέσο την σενιόρα Μαριάν, όπως ονομάζεται η γυναίκα που αποτελεί το αντικείμενο του πόθου του.

Ο Πόλο, μέλος μιας από τις οικονομικά εξαθλιωμένες οικογένειες του γειτονικού χωριού, έχει εγκαταλείψει σε νεαρή ηλικία την εκπαίδευση και δουλεύει στον ιδιωτικό οικισμό, θεωρητικά ως κηπουρός, πρακτικά ως παιδί για όλες τις δουλειές. Με το κοινωνικό του υπόβαθρο σε αντιδιαστολή με εκείνο του Ανδράδε, ο νεαρός ψάχνει τον τρόπο να “πιάσει την καλή” και να παρατήσει την δουλειά του αλλά και το μίζερο χωριό του. Με κάθε τρόπο.

Οι δύο τους πιάνουν φιλίες και, πίνοντα και καπνίζοντας, ανάμεσα στις χοντροκομένες εφηβικές κουβέντες τους, υφαίνουν ένα τρελό και μακάβριο σχέδιο.

Η Μεξικανή συγγραφέας Φερνάντα Μελτσόρ, μια από τις σπουδαιότερες σύγχρονες φωνές της Λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας, με το Πάρανταϊς μας μεταφέρει στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την πολιτείας Βερακρούζ, και με την χειμαρώδη, καταιγιστική πρόζα της μας αποκαλύπτει την σκοτεινή πλευρά της Μεξικανικής κοινωνίας αποκαλύπτοντας όλες εκείνες τις κοινωνικές και ταξικές συνθήκες που οδηγούν σε ακραία και άλογη βία, αλλά και την ίδια την βια, ωμή και ακραία.

Μέσα από την αριστοτεχνική και γεμάτη ένταση γραφή της που υπνωτίζει τον αναγνώστη, η Μελτσιόρ ως αόρατος αφηγητής ακολουθεί τον Πόλο, μας αποκαλύπτει τις σκοτεινές σκέψεις του και τις ακραίες αλλά όχι ασυνήθιστες για κάποιον σαν αυτόν εμπειρίες, που μας κάνουν αν όχι να τον καταλάβουμε τότε τουλάχιστον να τον δούμε με μια ιδέα συμπάθειας. Ταυτόχρονα, εκ συνάφειας, βλέπουμε την ένδεια και τη βία που μαστίζει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα αλλά και το πόσο δύσκολη, για πολλούς λόγους, είναι η απόδραση απ’ αυτή την κατάσταση. Η ιστορία που διηγείται η συγγραφέας είναι βιαία σε κάθε της επίπεδο και η υπόνια της τελικής, παράλογης έκβασης πλανάται σαν σκοτεινό σύννεφο πάνω από τις σελίδες του βιβλίου, προσθέτοντας ένταση και κάνοντας το να σταματήσει κανείς την ανάγνωση αρκετά δύσκολο.

Το βιβλίο ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker το 2022 και ήταν το δεύτερο βραβείο της Φερνάντα Μελτσόρ που ήταν υποψήφιο για το βραβείο. Διαβάζοντας το Πάρανταϊς είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί και να υποκλιθεί στο ταλέντο της συγγραφέως που καταφέρνει μέσα σε τόσο λίγες σελίδες να μας χαρίσει μια ιστορία αντάξια των μεγάλων της Λατινοαμερικάνικης Λογοτεχνίας.