Ο τσάρος της αγάπης και της τέκνο

Από το αυτοκρατορικό της παρελθόν και την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης ως τη σημερινή “δημοκρατία” του Πούτιν και των πλούσιων ολιγαρχών, η Ρωσία, αυτή η όμορφη, αχανή και ποικιλόμορφη χώρα, χαρακτηρίζεται από την πολυεπίπεδη και ταραγμένη, γεμάτη αλλαγές Ιστορία της, που σημάδεψε, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά τους κατοίκους της, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό προσωπικών βιωμάτων, ένα πρώτης τάξεως πρωτογενές υλικό που αποτελεί θησαυρό στα χέρια κάθε επίδοξου συγγραφέα. Και αυτό ακριβώς κάνει ο πολλά υποσχόμενος Αμερικανός συγγραφέας Άντονι Μάρα, ο οποίος έχοντας σπουδάσει και ζήσει για χρόνια στην Ρωσία και κόντρα σε τυχόν φωνές που θα κραυγάσουν περί πολιτισμικής οικειοποίησης (cultural appropriation), χρησιμοποιεί αυτό το πρωτογενές υλικό για να μας χαρίσει το δεύτερο του βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, τον Τσάρο της αγάπης και της τέκνο.

Από το Λένινγκραντ του 1937, κατά τη διάρκεια των περίφημων δικών της Μόσχας και των διώξεων που χαρακτήρισαν την εποχή, στην μικρή, βιομηχανική και τοξική πόλη του Κίροφσκ της Σιβηρίας κατά τα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης και από τα υψίπεδα του Καυκάσου κατά την διάρκεια του πρώτου και δεύτερου πολέμου της Τσετσενίας ως τη Αγία Πετρούπολη(πρώην Λένινγκραντ) του σήμερα, ο συγγραφέας μας ταξιδεύει σε σχετικά αχαρτογράφητες, για τους δυτικούς, γωνίες της Ρωσικής ιστορίας, συστήνοντας μας παράλληλα με μια ευρεία γκάμα χαρακτήρων.

Ο λογοκριτής/ζωγράφος που εισάγει κρυφά το πρόσωπο του αδερφού τους στους πίνακες που αλλοιώνει, η Γκαλίνα Ιβάνοβα που ενσαρκώνει την νέα Καπιταλιστική Ρωσία, ο Κόλια που χάνει την ζωή του σε ένα ναρκοπέδιο, λίγο έξω από το Γκρόζνι της Τσετσενίας, ο “Τσάρος της αγάπης και της τέκνο”, έναν λούμπεν φοιτητή στο πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης του σήμερα, που με χάρτη τον πίνακα ενός ζωγράφου του 19ου αιώνα οδηγείται στον μέρος όπου πέθανε ο αδερφός του, είναι μερικοί μόνο από τους πολυεπίπεδους, χαρακτήρες του βιβλίου. Σκληραγωγημένοι, κυνικοί και χωρίς αυταπάτες χάρη στο πλαίσιο που κινούνται, οι ήρωες των διηγημάτων του βιβλίου, συχνά μοιάζει να παρασύρονται από τη δύναμη της Ιστορίας, μοιάζουν να συνομιλούν με τους νιχιλιστές ήρωες της κλασικής Ρωσικής λογοτεχνίας, αλλά στο τέλος βρίσκουν την κάθαρση.

Εννέα διηγήματα που συνδέονται μέσω κοινών χαρακτήρων, τόπων, ακόμη και αντικειμένων, για να σχηματίσουν ένα ενιαίο αφήγημα που δίνει στον βιβλίο την αίσθηση του μυθιστορήματος. Ενός γλυκόπικρου μυθιστορήματος, που άλλοτε ευαίσθητο και άλλοτε βίαιο μα πάντα καλογραμμένο, στέκεται στο ύψος των προηγούμενων δουλειών του Άντονι Μάρα, που επιβεβαιώνει την φήμη του ως ένα από τα ανερχόμενα ονόματα της Αμερικανικής λογοτεχνίας.