«…και, φυσικά, θα υπάρξουν κι άλλα θύματα. Άφησε με να κρατήσω το φάκελο, Γουίλ, και να τον μελετήσω. Μόλις έχεις κι άλλους φακέλους, θα ήθελα να τους δω κι αυτούς. Μπορείς να μου τηλεφωνήσεις . Στις σπάνιες περιπτώσεις που μου τηλεφωνεί ο δικηγόρος μου, μου φέρνουν ένα τηλέφωνο. Θέλεις να μου δώσεις τον αριθμό του σπιτιού σου;»
«Όχι».
«Ξέρεις πως μ’ ‘επιασες Γουίλ;»
«Αντίο, δόκτορ Λέκτερ. Μπορείς να μου αφήνεις παραγγελίες στο τηλέφωνο που είναι σημειωμένο πάνω στο φάκελο». Ο Γκράχαμ άρχισε να απομακρύνεται.
Ο Γκράχαμ βρισκόταν τώρα έξω από το οπτικό πεδίο του Λέκτερ και βάδιζε πιο γρήγορα προς την εξωτερική ατσάλινη πόρτα.
«Μ’ έπιασες γιατί είμαστε ακριβώς ίδιοι!»
Κάθε που γεμίζει το φεγγάρι, ένα παρανοϊκός δολοφόνος χτυπά και ξεκληρίζει ολόκληρες οικογένειες με εφιαλτικές μεθόδους. Μετά το δεύτερο χτύπημα του δολοφόνου, που ο τύπος έχει βαφτίσει “Δόντια” χάρη στα χαρακτηριστικά σημάδια δαγκωματιών που αφήνει στα θύματα του, ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί, ενώ η αστυνομία απελπιστεί, καθώς δεν έχει κανένα χειροπιαστό στοιχείο που να μπορεί να οδηγήσει στον ψυχοπαθή δολοφόνο.
Κάτι που την οδηγεί να στραφεί στον, συνταξιούχο πλέον, Γουίλ Γκράχαμ, στον ταλαντούχο ερευνητή του FBI που κατάφερε να συλλάβει τον διαβόητο Χάνιμπαλ Λέκτερ, τον διασημότερο ίσως κατα συρροή δολοφόνο. Το κυνήγι του σατανικά γοητευτικού “Δόκτορ” Λέκτερ, κόντεψε να σκοτώσει τον Γουίλ και τον οδήγησε να παραιτηθεί από την υπηρεσία με μετατραυματικό στρες και κάμποσα κρυμμένα ψυχολογικά τραύματα. Το σώφρων θα ήταν να μην δεχτεί να συμμετέχει στο κυνήγι του “Δόντια”, αλλά ξέρει ότι θα δεχτεί· του έχει λείψει το παιχνίδι ποντικιού και γάτας με τον εγκληματία, το να βάζει τον εαυτό του στη θέση του δολοφόνου ώστε να προβλέψει την επόμενη του κίνηση. Το κυνήγι.
Κάτι που δεν θα είναι εύκολο. Ο “Δόντιας” όπως τον αποκαλεί ο τύπος, είναι ένας λευκός μεσήλικας, μεγαλωμένος σε ένα βαθιά δυσλειτουργικό περιβάλλον που του κληρονομεί βαθιές νευρώσεις και ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας που πηγάζει από την παραμορφωμένη του εμφάνιση. Προτιμά το ψευδώνυμο Κόκκινος Δράκος, περσόνα που έχει εμπνευστεί από τον ομώνυμο πίνακα του Ουίλιαμ Μπλέικ, περσόνα που έχει οικειοποιηθεί και στην οποία θέλει να “μεταμορφωθεί”, αλλόκοσμη φωνή που ακούει να αντιχεί μέσα στο κεφάλι του και να τον σπρώχνει στο επόμενο έγκλημα. Μια φωνή που τον βοηθά να παραμείνει ασύλληπτος.
Ο Γουίλ Γκράχαμ, σύντομα στρέφεται στην παλιά του νέμεσι, στο ίσως ανεστραμμένο του είδωλο, στον φυλακισμένο Χάνιμπαλ Λέκτερ, για βοήθεια, με την ελπίδα ότι ο ένας κατά συρροή δολοφόνος θα τον βοηθήσει να καταλάβει πως σκέφτεται ο άλλος. Ο Λέκτερ θα τον βοηθήσει, αλλά η βοήθεια του είναι δηλητηριώδης, ένα σπαθί που κόβει και από τις δύο μεριές όπως θα ανακαλύψει έντρομος σύντομα ο επιθεωρητής που έχει επιστρέψει από την σύνταξη και αυτή τη φορά έχει πολλά να χάσει.
Ο Κόκκινος Δράκος του Τόμας Χάρις, είναι ένα από τα διασημότερα ψυχολογικά θρίλερ, μια εκδοτική επιτυχία που έχει μεταφερθεί δύο φορές στον κινηματογράφο με το Manhunter του 1986 και το Red Dragon του 2002, και το πρώτο βιβλίο της σειράς που περιστρέφεται γύρω από τον διαβόητο Χάνιμπαλ Λέκτερ. Με ικανές δόσεις αστυνομικού police procedural και ψυχολογικού θρίλερ, ο Χάρις παρουσιάζει μια αγωνιώδη έρευνα που τρέχει ενάντια στο χρόνο και διεξάγεται σε τραπέζια ιατροδικαστών, σκηνές εγκλημάτων και κελιά φυλακών.
Με μια απλή και pulpy γραφή, ο συγγραφέας μεταφέρει τα πάντα στον αναγνώστη, από τα αιματοβαμμένα φρικτά πεδία του εγκλήματος ως τα σκοτεινά ψυχογραφήματα των σχεδόν αληθοφανών χαρακτήρων του. Σχεδόν, γιατί ο Κόκκινος Δράκος, όπως και μεταγενέστερα βιβλία που παίζουν στο γήπεδο του ψυχολογικού θρίλερ, για παράδειγμα του Φίτζεκ, διαθέτει έναν ανταγωνιστεί που ακροβατεί επικίνδυνα κοντά στην έννοια του “απίστευτου”, σχεδόν γκρεμίζοντας το suspension of disbelief του αναγνώστη στην προσπάθεια να εμφανιστεί υπέρ του δέοντος εφυής. Στην τελική είναι pulpy fiction, και το police procedural κομμάτι, ο γρήγορος ρυθμός και ο αέρας μυστηρίου που αποπνέει ο Δόκτωρ Χάνιμπαλ, αντισταθμίζουν τα αρνητικά στο χτίσιμο του ανταγωνιστή, που μάλλον λειτουργεί περισσότερο ως ένας Δούρειος Ίππος υπεύθυνος για μια πρώτη γνωριμία με τον Λέκτερ, και κάνουν το βιβλίο ένα pageturner που διαβάζεται άνετα σε λίγες μόνο ώρες.