“…Η ανθρωπότητα εξακολουθούσε να περιπλανιέται χαμένη, αποπροσανατολισμένη από την άγνοια και την αμάθεια.”
“Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι λαοί ήταν να καταγράφουν ό,τι τους είχε απομείνει. Ο φοβερός πολιτισμός των Αρχαίων είχε πεθάνει δίχως να αφήσει πίσω του ούτε ένα ίχνος αληθινής Ιστορίας ή γνήσιας χειροπιαστής κληρονομιάς. Εκείνοι όμως όφειλαν τουλάχιστον να διασώσουν τους παλιούς θρύλους που άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου. Στους Πάπυρους των Θρύλων που φιλοτέχνησαν εκ των υστέρων οι Πρεσβύτεροι Λαοί, μπορούσε να διακρίνει κανείς τη μακρινή ηχώ του ορφανού τους παρελθόντος. Μπορούσε να διακρίνει κανείς μέσα από τις παραδόσεις και τις συνήθειές τους νύξεις αληθινής Ιστορίας, και να μείνει με την ψευδαίσθηση, με την πλάνη μιας υπαρκτής ανάμνησης. Μπορούσε να κοιτάξει σ' ένα παρόν που αναζητούσε την ταυτότητα του μέσα από τα ομιχλώδη, απροσδιόριστα μονοπάτια των προκαταλήψεων και των δεισιδαιμονιών, που έκρυβαν όμως στις παράξενες ιστορίες τους και κάποια ψήγματα αλήθειας. Ο κόσμος που είχε μεγαλώσει ο Χόουπ ήταν ο Κόσμος των Αρχαίων Θρύλων, ο κόσμος του σιδήρου και του ατσαλιού, και η κληρονομιά που είχε λάβει η γενιά του από τους γηραιότερους, η άγνοια.”
Φανταστείτε έναν κόσμο που, έχοντας βυθιστεί στην παρακμή και την αργή αποσάθρωση, η ανθρωπότητα χάνει τις πρότερες γνώσεις, ο πολιτισμός ατροφεί, η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος εξαφανίζονται. Με αρχέτυπο την πτώση της Ρώμης και τους σκοτεινούς αιώνες του Μεσαίωνα, είτε ως αποτέλεσμα αργής παρακμής είτε απόρροια ενός αποκαλυπτικού συμβάντος, ο σκοταδισμός, η δεισιδαιμονία και η αντιστροφή της προόδου που φέρει η πτώση του πολιτισμου, ήταν πάντα ένα δημοφιλές setting για το Speculative Fiction, τόσο στην λογοτεχνία του φανταστικού, όπου συγγραφείς όπως ο Τζόρνταν μας τοποθετούν σε κόσμους που κρύβουν την αναμνηση ενός θρυλικού και πολύ πιο προηγμένου παρελθόντος, όσο και επιστημονική φαντασία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Ασίμωφ που στο έπος του Θεμελίου παίζει, μεταφέροντας την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε ένα διαστρικό σκηνικό.
Τοπία διανθισμένα από ερείπια του παρελθόντος, το δέος και ο θαυμασμός των ηρώων για τεχνουργήματα τόσο άπιαστα που μοιάζουν με μαγεία, η αναζήτηση της μυστικής γνώσης που κρύβουν οι αρχαίοι. Αυτό το αρχέτυπο είναι θεμέλιο και για την Εποχή των θρύλων, την φιλόδοξη τριλογία του Γρηγόρη Δημακόπουλου, με το πρώτο μέρος της που φέρει τον τίτλο Κόκκινη Αυγή, να κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
Ο Καρδιτσιώτης συγγραφέας, δημιουργεί έναν κόσμο βυθισμένο στην παρακμή και στο χάος, έναν κόσμο όπου μετά την ανεξήγητη και ξαφνική κατάρρευση του λαού που είχε το μονοπώλιο της γνώσης, ο υπόλοιπος κόσμος κύλησε σταδιακά σε ένα παρηκμασμένο στάδιο. Βασίλεια και κράτη γίναν σκιές του παρελθόντος τους μεταμορφωμένες σε πόλης κράτης με επιρροή που σπάνια ξεπερνά τα τείχη τους, αναρχία στην ύπαιρθο, ανύπαρκτο εμπόριο και πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των λαών. Καθώς οι αιώνες περνούν, η τεχνολογίες και τα μυστικά των Αρχαίων ξεχνιούνται τελείως και μετατρέπονται σε θρύλους, μοιάζουν περισσότερο με μαγεία, και οι μόνοι που έχουν πρόσβαση σε αυτα είναι οι κάτοχοι των Βιβλίων της Αρχαίας Γνώσης, κείμενα που αν αποκρυπτογραφήθουν μπορούν να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για τις δυνατότητες της Αρχαίας Τεχνολογίας και για αυτό, τα ισχυρότερα Βασίλεια βρίσκονται σε μια διαρκή κούρσα για την εύρεση των χαμένων αυτών βιβλίων.
Σε αυτόν τον σκληρό σκοτεινό κόσμο, ένα πατέρας αναγκάζεται μετά από απροσδόκητα γεγονότα να εγκαταλείψει την απομακρυσμένη, ορεινή κρυψώνα στην οποία είχε καταφύγει τα τελευταία χρόνια για να σωθεί από την εκδικητική μανία του καλύτερου του φίλου, του Βασιλιά της Ιμάρ, ενός από τα πιο προηγμένα κράτη. Μαζί με τον μοναχογιό του, κυνηγημένοι από τους Εβένινους Ιππότες, μερικούς από τους ισχυρότερους πολεμιστές του κόσμου, θα αναγκαστούν να βγουν στις ερημιές σε ένα ταξίδι που φέρνει την αλλαγή. Ταυτόχρονα, στην άλλη μεριά του κόσμου, βασίλεια συγκρούονται, συμμαχίες χτίζονται και γκρεμίζονται, με έπαθλο τα χαμένα βιβλία της Αρχαίας Γνώσης.
Παλιό, καλό, ορθόδοξο φάνταζυ. Η κόκκινη Αυγή είναι ένα φιλόδοξο, τεράστιο σε scope έργο, ένα δυνατό ξεκίνημα ενός νέου συγγραφέα. Με φανερές επιρροές από μεγάλους συγγραφείς του χώρο και με μια ροπή πότε προς το grimdark και πότε προς το παραδοσιακό high fantasy, ο Δημακόπουλος δημιουργεί ένα low-magic κόσμο με πλούσιο και πολύ δουλεμένο backstory, γεμάτο μυστικά και θαύματα. Το ενήλικο στήσιμο του κόσμου επιτρέπει την δημιουργία πολυεπίπεδων χαρακτήρων με βάθος, που κινούνται, με εξαίρεση ίσως τον μικρό Χόουπ, έξω από τον απλοϊκό δυισμό καλού-κακού, ενώ η πλοκή, αν και υποφέρει από το συχνό και σε σημεία επαναλαμβανόμενο exposition που κάνει το pacing να σκοντάφτει (μικρότερα κεφάλαια, περισσότεροι POV και αξιοποίηση του κανόνα “show don't tell, και το βιβλίο θα μπορούσε να ανασάνει και να ρέει ακόμη καλύτερα), αποζημιώνει και υπόσχεται δύο πολύ δυνατά επόμενα βιβλία.
Η Κόκκινη Αυγή δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχα βιβλία του εξωτερικού. Ανοίγει με δυναμικό τρόπο μια φρέσκια τριλογία που φιλοδοξεί να αφήσει το στίγμα της, και καθιερώνει τον συγγραφέα ως έναν από τους φέρελπις του ελληνικού φάνταζυ.
Τα δύο επόμενα βιβλία, Ο δρόμος της εξορίας και Η χαμένη γνώση, κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Πηγή.