Παρόλο που ήμουν ακόμη πολύ μικρός, ένιωθα ότι αυτό ήταν κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι για παιδιά. Είχε μάθει πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη που νιώθουν πολλοί άνθρωποι να αποστρέφουν το βλέμμα, να εξαφανίζουν ό,τι τους περιβάλλει. Και ένα από τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν συχνά για να το πετύχουν είναι να επιμένουν ότι τα πάντα είναι καταδικασμένα να είναι συνηθισμένα. Το πλεονέκτημα αυτού που δεν έχει ειπωθεί είναι ότι δεν μπορεί να απαξιωθεί ως συνηθισμένο. Ο Θεός είναι το άρρητο, μου ψιθύρισε ένα απόγευμα στο Σεν Μαλό, πίνοντας, πριν πέσει για ύπνο, ένα ποτήρι γαλλικό λικέρ.
La Dotta, La Grassa, La Rossa. Μπολόνια η γνωστική, η πόλη με το αρχαιότερο λαϊκό πανεπιστήμιο της Ευρώπης, Μπολόνια η χορτασμένη με τις πολλές τρατορίες που προσκαλούν σε γαστριμαργικές απολαύσεις, Μπολόνια η Κόκκινη από το χαρακτηριστικό κόκκινο των τούβλων των κτιρίων της αλλά και από το κομμουνιστικό παρελθόν της πόλης. Η πρωτεύουσα της επαρχίας Εμίλια-Ρομάνια, φωλιασμένη σε ένα σταυροδρόμι του φινετσάτου Ιταλικού βορρά, μια πόλη που επισκεύφθηκα σχεδόν δέκα χρόνια πριν, στην οποία επέστρεψα χάρη στο μικρό και παιχνιδιάρικο memoir του Τζον Μπέρτζερ με τίτλο Η κόκκινη τέντα της Μπολόνιας.
Στο μικρό βιβλίο που δεν ξεπερνά σε μέγεθος μια νοβελέτα, ο Μπέρτζερ Τζον, που ήταν άγγλος λογοτέχνης, κριτικός τέχνης και ζωγράφος, περιπλανιέται στις στοές, στις πλατείες, στις εκκλησιές και τα μαγαζιά της της Μπολόνια, αναστοχάζεται, παρατηρεί και ταυτόχρονα ανακαλεί στην μνήμη του την εικόνα του θείου του Έντγκαρ, ενός αιώνια εργένη εκκεντρικού αναγνώστη και ταξιδιώτη, φιγούρα που σημάδεψε την παιδική και νεανική του ηλικία και συνδιαμόρφωσε τον χαρακτήρα του.
Συνδυάζοντας μικρά, αποσπασματικά χρονογραφήματα, ο Μπέρτζερ ζωντανεύει τον χαρακτήρα του θείου του και ταυτόχρονα, την ίσως αόρατη για μας σήμερα πόλη της Μπολόνια με την οποία εκείνος είχε έναν ιδιαίτερο δεσμό. Γραμμένο με έντεχνη γλώσσα και πολύ αγάπη, παρά το μικρό του μέγεθος, το βιβλίο είναι γεμάτο με αναφορές στην τέχνη, την λογοτεχνία και το καλό φαγητό, και θα ταξιδέψει τον αναγνώστη νοητά στην πανέμορφη Ιταλική πόλη που τόσο αγάπησε ο αφηγητής και ο θείος του.
Ο Τζον Μπέρτζερ (1926-2017) γεννήθηκε και σπούδασε στο Λονδίνο, και
έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Γαλλία. Ζωγράφος και κριτικός
τέχνης, δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας,
ασχολήθηκε με όλα τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνικής και πολιτικής
ιστορίας της τέχνης. Από το πρώτο του μυθιστόρημα A Painter of Our Time (1958) και τα πρώτα του δοκίμια (Permanent Red,
1960) διακρίθηκε για την κριτική του οξύνοια, τις έντονες απόψεις και
την αταλάντευτη πολιτική του στράτευση. Το 1972 κέρδισε το βραβείο
Booker για το μυθιστόρημά του G.