Ένα ανθισμένο φυτό που δεν μπορούσε ποτέ να πεθάνει.
Μια βροχή από λευκά κουνέλια σταματημένα στη μέση του άλματος.
Μια γυναίκα που άπλωνε το χέρι να αγγίξει έναν αστερία μέσα σε μια παλιρροϊκη λιμνούλα.
Πράσινη σκόνη από ένα πτώμα, σκορπισμένη απ’ τον άνεμο.
Ο Χένρι, όρθιος στην κορυφή του φάρου, να τινάζεται και να συσπάται καθώς δεχόταν ένα σήμα από πολύ μακριά.
Ένας άντρας με στρατιωτική στολή αγγαρείας να τρεκλίζει στην ξεχασμένη ακτή, με όλους τους συντρόφους του να είναι νεκροί.
Και ένα φως από ψηλά να τον βρίσκει, να τον καθηλώνει, με μια κρίσιμη δοσοληψία να έχει ολοκληρωθεί.
Η αίσθηση υγρών φύλλων. Η μυρωδιά από μια φωτιά. Το μακρινό γάβγισμα ενός σκύλου. Η γεύση του χώματος. Και από πάνω τα πλεγμένα κλαριά των πεύκων.
Παράξενες ερειπωμένες πόλεις ορθωνόνταν μέσα από το κεφάλι του, και μαζί τους μια σχίζα που υποσχόταν την σωτηρία. Και ο Θεός είπε ότι ήταν καλό. Και ο Θεός είπε: «Μην το αντιμάχεσαι».
Κάθε αρχή και ένα τέλος, και η τριλογία της Νότιας Ζώνης του Τζεφ Βαντερμίερ, που ξεκίνησε με το εξαιρετικό
Αφανισμός, βιβλίο που συνεπήρε κοινό και κρητικούς και συνεχίστηκε με την
Επιβολή, που συνεχίζει την ιστορία χωρίς όμως να πιάνει τα υψηλά στάνταρ που έθεσε στον εαυτό το ο συγγραφέας με το πρώτο βιβλίο, δεν αποτελεί εξαίρεση. Στο τρίτο βιβλίο, την Αποδοχή ο συγγραφέας προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια του παζλ, να δώσει απαντήσεις στους αναγνώστες και να κλείσει την ιστορία της μυστηριώδους Περιοχής Χ.
Ακούγεται μα δεν είναι εύκολο, καθώς ο Βαντερμίερ στα προηγούμενα βιβλία χτίζει έναν κόσμο που η γοητεία του, σε μεγάλο βαθμό, έγκειται στα αναπάντητα ερωτήματα, στην μυστηριώδη αύρα που τον διέπει και στους απροσδιόριστους δρόμους που κρύβει. Φόρμουλα που σε συνδυασμό με την επιβλητική γραφή και τις ατμοσφαιρικές περιγραφές του συγγραφέα είναι αναμφίβολα ο λόγος της επιτυχίας της τριλογίας, όμως η ταυτόχρονη εισαγωγή πολλών μεταβλητών στην εξίσωση κρύβει σκόπελους που θυμίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Lost της οποίας η δημοφιλία βασίστηκε στην κατά ριπάς εισαγωγή μυστηρίων και αινιγμάτων στην πλοκή, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει να δώσει επαρκείς εξηγήσεις οδηγώντας έτσι σε ένα απογοητευτικό φινάλε.
Αντίθετα, με την Αποδοχή, ο Τζεφ Βαντερμίερ καταφέρνει σε γενικές γραμμές να κλείσει ικανοποιητικά την τριλογία της Νότιας Ζώνης. Με την αφήγηση που κινείται σε πολλά επίπεδα να μας μεταφέρει τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, η ιστορία συνεχίζεται από εκεί που την αφήσαμε στο προηγούμενο βιβλίο. Με την Περιοχή Χ να έχει επεκταθεί αρκετά και να έχει καταπιεί τις εγκαταστάσεις της Νότιας Ζώνης καταστρέφοντας ουσιαστικά την κυβερνητική υπηρεσία, ακολουθούμε μια τελευταία αποστολή στην Περιοχή Χ που θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τα μυστήρια της για μια τελευταία φορά. Η ομάδα που αποτελείται από χαρακτήρες που γνωρίσαμε στα προηγούμενα βιβλία θα κατευθυνθεί σε ένα απομακρυσμένο νησί στα όρια Περιοχής Χ ώστε να βρει τις απαντήσεις που χρειάζονται για να σταματήσουν αν μπορούν την επέκταση της. Παραφυσικές ψευδοεπιστημονικές οργανώσεις, κυβερνητικοί πράκτορες, ένας φαροφύλακας που το φως του φάρου του προσέλκυσε μια ύπαρξη που μοιάζει βγαλμένη από τον Λαβκραφτιανό μύθο και ένα σύνολο αντισυμβατικών χαρακτήρων με μια εύθραυστη δυναμική μεταξύ τους.
Η τριλογία της Νότιας Ζώνης κλείνει ικανοποιητικά, σχηματίζοντας ένα σύνολο που ξεπερνά τα στενά όρια του φανταστικού και του τρόμου. Ακόμη και αν το τρίτο μέρος, η Αποδοχή, δεν φτάνει τα πολύ υψηλά όρια που έθεσε η Επιβολή, οι απαντήσεις και η επιστροφή στην περιοχή Χ θα κρατήσουν και θα επιβραβεύσουν στο τέλος τον αναγνώστη, ενώ ο Τζεφ Βαντερμίερ που εντυπωσιάζει με την γραφή του καθιερώνεται ως ένας από τους πολλά υποσχόμενους συγγραφείς των τελευταίων χρόνων για το είδος.