Αμηχανία

Ἡ χώρα ἦταν σὲ ἐκρηκτική κατάσταση ὅταν φύγαμε, καὶ οἱ ἀρκετὲς μέρες κακῆς σύνδεσης μοῦ εἶχαν δημιουργήσει ἀνησυχία γιὰ τὸ τί θὰ βρίσκαμε ὅταν θὰ ἐπιστρέφαμε. Περίμενα ὥσπου νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ Τενεσὶ πρὶν βάλω τὶς εἰδήσεις στὸ ραδιόφωνο. Μετὰ ἀπὸ μόλις δύο τίτλους, τὸ μετάνιωσα. Οἱ ἄνεμοι τοῦ τυφώνα Τρέντ, ποὺ ἔφταναν τὰ ἑκατὸν ἑξήντα χιλιόμετρα τὴν ὥρα, ἐπέστρεψαν ἕνα μεγάλο κομμάτι τοῦ Σάουθ Φόρκ τοῦ Λόνγκ Ἄιλαντ στὴ θάλασσα. Οἱ στόλοι τῶν ΗΠΑ καὶ τῆς Κίνας ἔπαιζαν πυρηνικὸ κυνηγητὸ γύρω ἀπὸ τὴ νῆσο Χαϊνάν. Ἕνα κρουαζιερόπλοιο μὲ δεκαοκτώ καταστρώματα, καὶ μὲ τὸ ὄνομα Καλλονὴ τῶν θαλασσῶν, ἀνατινάχτηκε ἔξω ἀπὸ τὴ Σεντ Τζόνς, στὴν Ἀντίγκουα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σκοτωθοῦν δεκάδες ἐπιβάτες καὶ νὰ τραυ- ματιστοῦν ἑκατοντάδες. Τὴν εὐθύνη τὴν ἀνέλαβαν διάφορες ὀργανώσεις. Στὴ Φιλαδέλφεια, μετὰ ἀπὸ ἔντονες ἀντιπαραθέσεις στὰ κοινωνικά δίκτυα, μέλη τῆς παραστρατιωτικῆς ὀργάνωσης Ἀληθινὴ Ἀμερικὴ ἐπιτέθηκαν σὲ μιὰ διαδήλωση ἀκτιβιστῶν, καὶ σκοτώθηκαν τρεῖς ἄνθρωποι.

“Ποτέ δεν πίστεψα τὶς διαγνώσεις τῶν γιατρῶν γιὰ τὸν γιό μου. Ὅταν μιὰ πάθηση ἀποκτᾶ τρία διαφορετικὰ ὀνόματα μέσα σὲ ἰσάριθμες δεκαετίες, ὅταν ἀπαιτεῖ δύο υποκατηγορίες προκειμένου νὰ ἐξηγηθοῦν συμπτώματα ἐντελῶς ἀντίθετα μεταξύ τους, ὅταν ἀπὸ ἀνύπαρκτη καταλήγει μέσα σὲ μιὰ μόλις γενιὰ νὰ εἶναι ἡ πιὸ διαδεδομένη παιδική διαταραχὴ σὲ ὁλόκληρη τὴ χώρα, τότε κάτι δὲν πάει καλά.”

[…]

“Οἱ εἰκασίες ἦταν ἄφθονες καὶ συμπεριλάμβαναν σύνδρομα ποὺ σχετίζονταν μὲ τὰ δισεκατομμύρια κιλὰ τοξίνες μὲ τὶς ὁποῖες ψεκαζόταν κάθε χρόνο ἡ ἁλυσίδα προμήθειας τροφίμων τῆς χώρας. Ὁ δεύτερος παιδίατρός του ἤθελε ὁπωσδήποτε νὰ ἐντάξει τὸν Ρόμπιν «στὸ φάσμα». Μοῦ ἦρθε νὰ τοῦ πῶ ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πάνω σὲ αὐτὸν ἐδῶ τὸν τυχαῖο μικρὸ πλανήτη ἦταν στὸ φάσμα. Αὐτὸ σήμαινε ἡ λέξη «φάσμα». Μοῦ ἦρθε νὰ τοῦ πῶ ὅτι ἡ ἴδια ἡ ζωὴ ἦταν μιὰ διαταραχή φάσματος, ὅπου καθένας ἀπὸ μᾶς δονοῦνταν σὲ μιὰ μοναδικὴ συχνότητα μέσα σὲ ἕνα συνεχές οὐράνιο τόξο. Καὶ μετά, μοῦ ἦρθε νὰ τὸν χτυπήσω. Φαντάζομαι πὼς θὰ ὑπάρχει κάποια ὀνομασία καὶ γι' αὐτό.”